چاپ کتابی درمورد مورینیو (2)- روزی که دروگبا برای مورینیو گریه کرد

جان تری درمورد مورینیو گفت:« ما با سران باشگاه صحبت کردیم و خیلی روشن و شفاف به آنها گفتیم که نمی خواهیم که مورینیو برود.»

نونو لوز و لوئیس میگل پریه را، دو نویسنده کتاب« مورینیو؛ رازهای موفقیت او» هستند. آنها در کتاب خود از زندگی مورینیو و کلیدهای موفقیت کاری او و به علاوه صحبتهای شاگردان آقای خاص مطالبی را منتشر کرده اند؛ دراینجا می خواهیم در چند قسمت بخش های مختلفی از این کتاب را برای شما نقل کنیم:

جان تری نمی توانست آرام باشد. نیمه شب بود ولی این برای او کمترین اهمیتی نداشت. کاپیتان چلسی تلفن را برداشت تا به دو نفر از ستاره های بزرگ چلسی زنگ بزند: دیدیه دروگبا و فرانک لمپارد. موضوع صحبت آنها کاملا روشن و شفاف بود:« نمی توانیم اجازه دهیم که چنین اتفاقی بیفتد!»

ولی خبر منتشره چیز دیگری بود؛ تائید جدایی مورینیو از چلسی. مربی ای که برای همیشه ذهنیت باشگاه لندنی را تغییر داده بود.جان تری در این باره گفت:« ما با سران باشگاه صحبت کردیم و خیلی روشن و شفاف به آنها گفتیم که نمی خواهیم مورینیو برود. ولی ژوزه دیگر برای جدایی اش با سران باشگاه به توافق رسیده بود.»

روز بعد، اپیسودی را شاهد بودیم که هیچ کسی نمی خواست شاهد رخ دادن آن باشد. یکی از شاگردان مورد اعتماد مورینیو، پائولو فرریه را که هموطن او نیز هست، این طور می گوید:« مراسم خداحافظی همیشه سخت است ولی این خداحافظی سخت تر از هر خداحافظی دیگری بود. اصلا فکرش را هم نمی کردیم که این قدر سخت باشد. مورینیو به رختکن تیم آمد. همه ما را دور خودش جمع کرد و به ما گفت که می خواهد برود.»

فرریه را این صحنه را این طور توصیف می کند:« مورینیو به ما گفت که دلش برای لحظات خوبی که با چلسی و درکنار ما داشت تنگ می شود؛ مایکی یکی، را در آغوش گرفت. یادم می آید که دروگبا یگی از بازیکنانی بود که بیشتر از سایرین تحت تاثیر قرار گرفته بود و مثل یک بچه گریه می کرد.»

دروگبا در مورد آن لحظات این طور می گوید:« آن روزی که مورینیو در رختکن با ما خداحافظی کرد، جوی مملو از احساسات در رختکن حاکم بود. به  نظر غیرواقعی می آمد؛ انگار آن لحظات حقیقت نداشتند و انگار یک فیلم است. چون ما هر روز مورینیو را می دیدیم و اصلا آمادگی رفتن او را نداشتیم. شوک بزرگی بود.»

فرانک لمپارد هم اصلا نمی خواست که مورینیو از تیمش جدا شود. ستاره کاریزماتیک باشگاه چلسی این طور می گوید:« درذهنم تصور می کردم که مورینیو ده سال با ما می ماند. همه چیز به بهترین نحو ممکن پیش می رفت.معمولا من در این جور مواقع احساساتی نمی شوم. می دانم که مربیان می آیند و می روند؛ فوتبال همین است ولی در مورد مورینیو، اوضاع فرق می کرد. او علاوه بر مربی ،دوست ما بود و مارا تنها گذاشت.»
طبق صحبتهای بازیکنان چلسی، مورینیو مردی بود که ذهنیت پیروزی طلبانه را به چلسی آورد. از همان اولین روزی که روی نیمکت مربیگری این تیم قرار گرفت، تا روز آخر. بدون شک ردپای «آقای خاص» در تک تک گوشه و کنارهای استمفورد بریج تا ابد باقی خواهد ماند و بازماندگان چلسی مورینیو موظف خواهند بود که این آثار را همواره حفظ کنند.